پزشکی کوهستان و زنان

کوهنوردی برخلاف بسیاری از رشته های ورزشی دارای طیف و تنوع وسیعی می باشد؛ از کوهپیمایی ساده روزهای تعطیل تا هیمالیانوردی و درگیری با سنگ و یخ، که بر اساس نوع فعالیت کوهنوردی تاثیرات فیزیولوژیک و جسمی و روانی این ورزش بر افراد می تواند بسیار متنوع باشد.
در پزشکی کوهستان آنچه بیشتر مورد توجه قرار می گیرد تاثیر ارتفاع و فعالیت شدید در ارتفاعات بالا بر جسم و روان افراد می باشد که این تاثیرات در زنان با توجه به ویژگیهای خاص آنها بررسی می گردد.

آسیب های شایع پا

ضربه دیدگی ناخن و بستر ناخنگاهی خصوصاً زمانی که سایز کفش به درستی انتخاب نشده باشد ، فشارهای وارده به انگشتان و ناخنها به حدی است که منجر به بروز خون مردگی در زیر ناخنها و دردهای شدید موضعی می گردد . در چنین شرایطی گهگاه ، خونریزیهای کوچک زیر ناخن ، به کبود و سیاه شدن زیر ناخن می انجامد . در بعضی افراد تغییر شکل و اندازه ی کف پا در حین ایستادن و فعالیت ، بسیار زیاد و بعضاً بالغ بر دو سایز می باشد که قطعاً این افراد به شدت مستعد آسیب انگشتها و ناخنها هستند . خونریزی و تجمع آن در زیر ناخن ، هر چند اندک ، با جدا کردن ناخن از بستر آن ، به درد شدیدی می انجامد که گاهی راه رفتن را دشوار می سازد و نیاز به اقدامات درمانی خاص را طلب می کند .

مهمترین اصل در پیشگیری از بروز این عارضه ، انتخاب کفش و سایز مناسب می باشد در شرایط حاد و چنانچه درد ناشی از افزایش فشار در زیر ناخن بسیار زیاد باشد ، می توان با ایجاد یک سوراخ کوچک در سطح ناخن ، امکان تخلیه خون و کاهش فشار و درد را فراهم نمود . برای این منظور می توان با حرارت دادن یک سر یک گیره کاغذ یا سوزن و قرار دادن آن بر روی ناخن به سادگی و بدون درد ، سوراخ لازم را در سطح ناخن ایجاد نمود .
استفاده از داروهای مسکن مانند استامینو فن به همراه کاستن از میزان فعالیت و استفاده از کفش راحتی و یا دمپایی به درمان سریعتر مشکل کمک می کند .

پیچ خوردگی مچ پا

ممکن است پیچ خوردگی خفیف مچ پا به شدت درد ناک باشد در حالی که آسیب دیدگی شدیدتری همچون شکستگی استخوان یا پارگی رباط در ابتدای علائم مشخصی نداشته باشد.
 تشخیص :
1- سابقه تروما (ضربه)
2- درد و حساسیت موضعی
3- تورم
4- تغییر شکل موضعی
5- خون مردگی ( گاهی اوقات)
6- حرکت مفصل در جهتی که موجب کشیدگی رباط میشود ، درد را تشدید می کند.
 

کرمهای ضد آفتاب

با توجه به اینکه در مورد کرم های ضد آفتاب توضیحاتی پیش از این در وبلاگ داده شده بود و مطالبی جمع آوری شده بود باز هم دوستان ایمیل زدند و از کرم های ضد آفتاب سوال پرسیده بودند.

مقاله زیر گرد آوری شده توسط آقای دکتر چراغ زاده است ، البته کامل نیست و باید مطالب دیگر وبلاگ را در این مورد برای کامل شدن اطلاعات مطالعه بکنید.

کرمهای ضد آفتاب

گرچه نور خورشید در حالت طبیعی اثرات مفیدی برای فرد دارد از جمله آرامش و کاهش اظطراب - ساختن ویتامین D - محافظت از سرما و ...اما اشعه ماوراء بنفش خورشید اثرات ثابت شده ای بر روی افزایش انواعی از سرطانهای پوست، تسریع و تشدید پیری پوست و بد تر شدن برخی از بیماری های پوستی دارد.
به موادی که بتوانند از نفوذ UV ( اشعه ماوراء بنفش) به قسمتهای عمقی پوست ( اپیدرم و درم) جلوگیری کنند محافظ یا ضد آفتاب می گویند.
مکانیسم اثر این مواد جذب و یا انعکاس اشعه UV می باشد. موادی که باعث انعکاس اشعه UV می شوند موسوم به ضد آفتاب های فیزیکی مثل زینک اکسید بوده و موثرترین ضد آفتابهاست. اما به دلیل خاصیت چرب کنندگی ، بو و جذب کردن گردوغبار کمتر مورد استعمال قرارمی گیرد .به گروه دوم ضد آفتابهای شیمیایی گویند. که سه نمونه معروف آنها ترکیبات Benzophenone وPABA و cinnamate است .

ضد آفتابها دو نوع هستند:۱- ضد آفتابهای فیزیکی ۲ - ضد آفتابهای شیمیایی
ترکیبات ضد آفتاب بر اساس قدرت محافظتی شان درجه بندی می شوند و برای این منظور واحدی بنام SPF (Sun Protection Factor) دارند.
طول مدت اثر یک ضد آفتاب بستگی به قدرت آن (SPF) و نوع پوست شخص مصرف کننده دارد و از حاصل ضرب مقدار SPF ضد آفتاب مصرفی در طول مدت لازم برای ایجاد آفتاب سوختگی در شخص بدست می آید.
برای مثال در فردی که در حالت عادی پس از 10 دقیقه تابش نور خورشید ، آفتاب سوختگی بروز می کند طول مدت اثر یک ضدآفتاب با قدرت SPF برابر 10 ، حدود 100 دقیقه خواهد بود. اما قویترین ضد آفتابها هم باید پس از حداکثر 2 ساعت تجدید شوند. پس باید از ضد آفتابهایی استفاده کنیم که حداقل SPF آنها 15 باشد.

* در شرایط زیر میزان تابش اشعه به پوست بیشتر است ( پس استفاده از ضد آفتاب ضروریست ):۱- زمانی که مدت تابش خورشید به پوست، در ساعات بین 9 صبح تا 3 بعد ازظهر ، بیش از 20 تا 30 دقیقه باشد.۲ - زندگی در مناطق آفتابی و مرتفع ( افزایش ۳۰۰ متر ارتفاع ۴٪ شدت اشعه خورشید را افزایش میدهد)۳ - در زمان فعالیتهای ورزشی در ارتفاع یا در مجاورت آب یا برف مثل کوهنوردی ، اسکی ، شنا و ...( مناطق شنی برفی یا کنار دریا ۸۰٪ اشعه خورشید را باز تابش میکنند).۴ - هرچه پوست سفید تر است.۵ - پوشیدن لباسهای شل - نایلونی و خیس.۶ - برخورد مستقیم اشعه خورشید با پوست به علت عدم محافظت مناطق باز از نور خورشید.(پس ضد آفتاب فقط مخصوص صورت نیست).

*در زمان استفاده از ضد آفتابها به این نکات دقت کنید:

1- در مواردی که طول مدت تابش زیاد می باشد بهتر است هر دو ساعت یکبار ضد آفتاب تجدید شود.
2- اکثر ضد آفتابها محلول در آب بوده و با شستشو و تعریق پاک می شوند.
3- برای افزایش اثر ضد آفتاب بهتر است نیم ساعت قبل از قرارگرفتن در معرض نور خورشید استفاده شود.
4- مصرف ضد آفتاب در سنین کمتر از 6 ماه ممنوع بوده و در زنان باردار نیز بهتر است از مصرف آن خودداری گردد.ترکیبات ضد آفتاب حاوی الکل ، در اطفال کمتر از 12 سال ممنوع می باشد چون ممکن است موجب تحریک پوست شود.
 

دو نکته:

اول : تابش نور خورشید به مدت 15 دقیقه در روز به دستها و صورت یا بدن ، برای تولید مقادیر کافی vit Dفعال ، کافی است.

دوم : استفاده از ضد آفتاب به معنی ایمنی 100% در مقابل اشعه ماوراء بنفش نبوده و حتماً می بایست با استفاده از پوششهایی مثل کلاه و سایه بان و یا چتر از پوست محافظت بیشتری کرد.Refrance:
1 -Habif : clinical Dermatology
2 -Kenneth : ledo : Photodermatosis

آلکالوز تنفسی

آلکالوز تنفسی از تهویه بیش از حد توسط ریه‌ها و کاهش فشار CO₂ ناشی می‌شود. این حالت بندرت به علت شرایط پاتولوژیک بدنی بوجود می‌آید. اما یک اختلال عصبی روانی می‌تواند گاهی موجب تنفس زیاد تا حدی می‌شود که شخص دچار آلکالوز گردد. همچنین یک نوع فییزیولوژیک آلکالوز تنفسی هنگامی بوجود می‌آید که شخص به ارتفاعات بلند صعود می‌کند.محتوی پایین اکسیژن هوا ، تنفس را تحریک می‌کند که موجب دفع بیش از حد CO₂ و بروز آلکالوز تنفسی خفیف می‌شود. در اینجا نیز روشهای اصلی برای جبران عبارتند ازبافر های شیمیایی مایعات بدن و توانایی کلیه‌ها برای افزایش دادن دفع بی‌کربنات.

حال زمانی که فرد در ارتفاع  به آلکالوز تنفسی دچار می شود باید درون یک پلاستیک تنفس کند تا میزان CO₂  بدنش متعادل گردد.

ضد عفونی آب در برنامه های کوهنوردی

گردآوری:  دکتر فرید عباسی


ماده ضد عفونی کننده پرکلرین را بشناسیم 

 
پرکلرین یا گرد کلر چیست؟
پرکلرین (هیپو کلریت کلسیم) ماده ایست سفید رنگ با خاصیت گندزدایی که جهت ضدعفونی آب ـ سبزی ـ میوه ـ ظروف ـ حمام ـ توالت و محلهای آلوده بکار میرود.
این ماده معمولا در بازار با درجه خلوص

۶۰ - ۷۰ درصد عرضه میشود.
پیشگیری از بیماری به مراتب ساده تر و ارزان تر از درمان است
عامل بسیاری از بیماریهای واگیر رودهای (وبا و...)موجوداتد بسیار ریزی هستند که با چشم دیده نمی شوند.این موجودات با خوردن آب ـ سبزی ـ و میوه آلوده ویا از طریق انتقال آنها توسط دست یا حشرات به مواد غذایی و ظروف وارد بدن انسان شده و ایجاد بیماری مینماید.
یکی از راههای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای واگیر روده ای ضد عفونی کردن آب های آشامیدنی و مصرفی و میوه و سبزیجات با محلول پرکلرین می باشد.  

آسیبهای استخوانی

تعریف : به ازبین رفتن پیوستگی وتداوم استخوانهای بدن ، شکستگی می گویند.
تقسیم بندگی شکستگی ها ؛
شکستگی باز : در این نوع شکستگی ، پوست روی قسمت شکسته ، آسیب دیده پاره می شود.زخم باز متعاقب این آسیب یا در اثر بیرون زدن استخوان از پوست ایجاد شده ویا ناشی از ضربه مستقیم برنده ای بوده که در زمان شکستگی به پوست وارد می گردد.
شکستگی باز بعلت از دست دادن زیاد خون وا حتمال بیشتر عفونت ، جدی تر و مهمتر هستند.
دیدن استخوان بیرون زده شده از پا یا دست همراه با فریاد های مصدوم  یقیقنا صحنه ای دلخراش می باشد. اما به یاد داشته باشید تنها در صورت حفظ خونسردی است که یه امدادگر می تواند وظایف خود را به نحو احسن انجام دهد.
شکستگی بسته یا ساده : در این شکستگی پوست پاره نشده و هیچ زخمی در کنار محل شکستگی و جود ندارد.
علائم و نشانه ها :
1- تغییر شکل : همیشه رویت نمی شود . برای بررسی وجود تغییر شکل، قسمت صدمه دیده را با طرف مقابل که آسیب ندیده است ، مقایسه کنید .
2- زخم باز: وقتی که تصادف شدیدی رخ داده است ، به فکر شکستگی باز باشید . در شکستگی باز ، زخم باز وجود دارد.
3- حساسیت در اثر لمس ودرد: مصدوم هوشیار قادر به نشان دادن محل درد خواهد بود. اما یک روش برای مشخص کردن شکستگی ها ، لمس ملایم بدن در امتداد استخوانهاست . شکایت از درد یا حساس بودن از علایم قابل اعتماد شکستگی است.
4- تورم  و کبودی محل شکستگی : بعلت خونریزی داخلی ایجاد می شود و به سرعت بعد از شکستگی اتفاق می افتد.
5- ناتوانی در استفاده از عضو آسیب دیده : ناتوانی در بکار گیری عضو مصدوم باعث ایجاد وضعیت ضد درد در عضو صدمه دیده می شود ، زیرا وقتی حرکت منجر به درد می شود ، مصدوم در استفاده از آن عضو امتناع می ورزد. بنابراین بعضی وقتها مصدوم قادر است که با تحمل درد کم یا حتی بدون درد عضو را حرکت دهد.
6- لمس فاصله  بین دو سر استخوان آسیب دیده و یا احساس بهم ساییده شدن دو سر شکستگی نشانه حتمی شکستگی است.
اقدامات و کمک های اولیه ؛
1-ABC  مصدوم را چک کنید و هر عامل تهدید کننده حیات را درمان کنید . شکستگی استخوان بندرت یک تهدید جدی برای زندگی محسوب می شود ( مگر شکستگی های لگن یا ران یا ستون فقرات )
A  : باز بودن راههای هوایی
B  : برقراری تنفس
C  : برقراری جریان خون مناسب ( کنترل نبض ، کنترل خونریزی و...)
2- مصدوم را از نظر شوک بررسی و درمان کنید. شوک هر گونه اختلال در امر خونرسانی بدن می باشد که در مطالب بعدی به آن خواهم پرداخت.
3- مشخص کنید چه اتفاقی افتاده است و محل درد ، کرختی و سوزن سوزن کجاست ؟
4- لباسهای اطراف محل صدمه دیده ر ابه ملایمت کنار بزنید . در صورت لزوم با کسب اجازه مصدوم لباس را از محل درز آن ببرید و عضو مصدوم را از نظر تورم ، تغییر شکل ، حساسیت در اثر لمس ، داشتن وضعیت ضد درد و زخمهای باز بررسی کنید.
5 – خونریزی را بند آورید وتمام زخمها را قبل از آتل بندی بپوشانید . در شکستگی های باز ، تلاش نکنید تا انتهای استخوان در محل شکستگی را به زیر سطح پوست فشار دهید ، بلکه آنرا به طور ساده با پوشش استریل بپوشانید.
6- عضو صدمه دیده را از لحاظ وجود نبض ، حس و قابلیت پر شدن عروق مویرگی ( از طریق فشردن بستر ناخنها و سپس رها کردن ) بررسی نمایید و قسمت آسیب دیده را با قسمت سالم مقایسه کنید.
این معاینه سریع از لحاظ عصبی وجریان خون بسیار مهم است. شکستگی ها می توانند به اعصاب آسیب برسانند. بابررسی حس ودرخواست از مصدوم برای خم کردن دست یا پا ، آسیب عصبی را بسنجید ، این آسیب به محل شکستگی بستگی دارد.
7- اگر دست یا پای مصدوم سرد ، رنگ پریده وبدون نبض با شد و یا ازمراکز درمانی نیز بیش از 15 دقیقه فاصله داشتید ، از کشش دستی ملایم ( Traction  ) عضو آسیب دیده برای رفع گیر افتادن شریان در بین قطعات شکستگی استفاده کنید.  این مانور( کشش ملایم انتهای عضو شکسته ) را برای قراردادن استخوان جابجا شده در راستای طبیعی وبستن آتل کششی نیز استفاده می کنند.
اگردرد زیاد یا مقاومت نسبت به این کشش ملایم وجود داشت، قسمت شکسته را به همان حالت فقط اتل بندی کنید.
8- تمام شکستگی ها باید قبل از حرکت و انتقال مصدوم آتل بندی شوند. مگر اینکه این عمل زندگی مصدوم را در خطر بیندازد. هر گاه آتل بندی شکستگی مقدور باشد، مفاصل بالاو پایین محل شکستگی را به عنوان یک اصل بیحرکت سازید.
9- آتل بندی موجب جلو گیری از آسیب قطعات تیز استخوانهای شکسته به بافتهای نرم ، عروق خونی یا اعصاب می شود و با محدود ساختن حرکت محل شکستگی درد را کاهش می دهد. بخاطر داشته باشید که نوک انگشتان دست و پا را جهت بررسی جریان خون از آتل بیرون بگذارید، حتی اگر آنها داخل آتل باشند.
ابتکار و خلاقیت یکی از ویژگی های یک امدادگر خوب است . برای آتل بندی می توانید از باتوم ، کلنگ ، کیسه خواب ، شاخه درخت ، و حتی بستن عضو آسیب دیده به عضو سالم مجاور استفاده کرد.
10- اگر مصدوم آسیبی در ستون فقرات داشت و آسیبهای دیگری نیز در اندامها رخ داده بود . رسیدگی به آسیبهای ستون فقرات در اولویت است. برای این کار مصدوم را به  Back board می بنیدیم و کاملا محکم می کنیم. انتقال ناصحیح مصدوم ستون فقراتی می تواند یک عمر حسرت وپشیمانی بدنبال بیاورد.
( هیچ گاه آن صحنه ها یی که مردم عادی در بم با زور مصدومین را از زیر اوار بیرون می کشیدند و موجبات قطع نخاع آنها می شدند را فراموش نمی کنم... آه  و افسوس !!....)
11- برای بهبود تورم ودرد ، عضو صدمه دیده را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. استفاده از کیسه آب سرد به بهبود تورم ودرد کمک شایانی می کند.
12- در صورت شک به وجود شکستگی ، آتل بندی ودیگر اقدامات لازم را مانند یک عضو شکسته بعمل آورید.
13- مسکنها می توانند به کاهش درد  کمک کنند. البته به شدت توصیه می شود که تزریق مسکنها تنها با نظارت و تایید و در حضور پزشک انجام شود.

درجه SPF در کرمهای ضد آفتاب

                                  

مواد تشکیل دهنده کرمهای ضد آفتاب به دو روش از پوست محافظت میکنند، آنها یا اشعه ماورای بنفش UV خورشید را جذب و راه عبور آنرا مسدود کرده یا اینکه اشعه UV را منعکس و متفرق میکنند. کرمهای ضد آفتاب بر اساس میزان توانایی آنها در جذب و دفع اشعه UV درجه بندی میشوند که Sun Protection Factor یا SPF نام دارد. درجه SPF مانند SPF15 یا SPF2 نشان دهنده این امر هستند که مصرف کننده آن قبل از اینکه دچار آفتاب سوختگی بشود، تا چه حد میتواند زیر نور آفتاب بماند.

برای مثال شما میتوانید بدون استفاده از کرم ضد آفتاب 10 دقیقه زیر نور خورشید باقی بمانید و احساس سوختگی نکنید. هنگامی که از کرم ضد آفتاب استفاده میکنید میتوانید زمان 10 دقیقه را ضرب در میزان SPF کرم کنید و به مقدار زمان به دست آمده زیر آفتاب بمانید. اگر SPF کرم شما 15 باشد، شما 150 دقیقه یا 2 ساعت و نیم میتوانید در آفتاب بمانید. اگر پس از مدتی مجددا از کرم استفاده کنید، میزان محافظت آن بیشتر میشود اما، در مقدار زمان ایمن آن تاثیری ندارد.

چگونه کرم ضد آفتاب با SPF مناسب را انتخاب کنیم؟
بهترین کرم ضدآفتاب، آن است که برای نوع پوست شما ایمنی کافی به وجود بیاورد. جدول زیر میتواند در تصمیم گیری به شما کمک کند. توجه کنید که مشورت با پزشک در انتخاب کرم ضدآفتاب مناسب توصیه میشود، به خصوص اگر شما از داروهایی که حساسیت به نور را افزایش میدهند استفاده میکنید یا پوست بسیار حساسی دارید، مشورت با پزشک ضروری است.  

نوع پوست	رنگ چهره و مو	عکس العمل پوست	SPF
I	بلوند بور، پوست بسیار روشنی که در حالت عادی سفید است. چشمان آبی،کک مک	بسیار کم برنزه میشود یا اصلا رنگ نمی گیرد و به سرعت دچار سوختگی دردناک میشود.	30 - 50
II	بلوند، قهوه ای روشن یا سرخ مو، پوست در حالت عادی سفید است.	به مقدار کم برنزه میشود و پوست می اندازد و به سرعت دچار سوختگی دردناک میشود.	30 - 50
III	نژاد آسیای میانه یا هند و اروپایی، پوست در حالت عادی سفید است.	در حد معمول برنزه میشود و سوختگی متوسطی دارد.	15 - 20
IV	رنگ معتدل، معمولا با چشم و موی تیره، پوست در حالت عادی سفید یا قهوه ای بسیار روشن است.	به راحتی رنگ میگیرد و حداقل میزان سوختگی را دارد.	6 - 15
V	تیره،پوست در حالت عادی قهوه ای است.	به راحتی رنگ میگیرد و به ندرت دچار سوختگی میشود.	2 - 10
VI	بسیار تیره، پوست در حالت عادی سیاه است.	بسیار تیره تر میشود و هرگز دچار سوختگی نمیشود.	2 - 10

سرمای حاصل از وزش باد و هایپوترمی

   کاهش گرمای بدن بیش از مقدار تامین آن را که براثر سرمای حاصل از وزش باد یا به علل دیگر ایجاد می شود   هایپوترمی Hypothermia  می گویند.

فعالیت ارادی برای جبران گرمای ازدست رفته می تواند بصورت گرم کردن بدن با فعالیتهای ورزشی یا یصورت غیر ارادی نظیر لرزیدن باشد.

اگر دمای بدن انسان را 37 درجه سلسیوس در نظر بگیریم ، افزایش یا کاهش یک درجه دما سبب ایجاد تب یا لرز در بدن می شود. بخشی از گرمایی که در عضلات تولید می شود به داخل جریان خون گسترش می یابد وبخشی دیگر به سطح پوست بدن هدایت می شود که معمولا دمای آن حدود 2 تا 5 درجه از اندامهای داخلی کمتر است.

بر اثر تحقیقات به عمل آمده اگر دمای داخل بدن به 35 درجه برسد ، سبب بی نظمی وناهماهنگی در فعالیت اعضای بدن ، و اشتباه در اعمال وکارها می شود.در دمای 4/34 در جه سلسیوس توهمات آغاز می شود. بیمار اغلب تصور می کند که خود و دیگران بدون صدا حرف می زنند. اگر کاهش دما ادامه یابد انقباض عضلات ، عدم تمرکز وبی دقتی در عمل و دیده ها مشاهده می شود . وبه تدریج حالت تسلیم پذیری وانفعال در شخص ظاهر می شود.این کاهش سطح هوشیاری به علت کاهش یافتن رسیدن اکسیژن به مغز وکاهش دمای مغز می باشد.(هایپوکسی)

نکات زیر توصیه می شود:

1- هنگام ورزش باد دمای هوا با یک رابطه غیر خطی کاهش می یابد. این رابطه را می توانید از جدول سرمای حاصل از وزش باد بیابید.

2- تا آنجا که می توانید در هنگام صعود بدن ولباسهای خود را خشک نگاه دارید . زیرا لباس خیس حدود 90 درصد از قدرت پوشش و عایق بندی خود را از دست می دهد. لباسهای از نوع گورتکس که قابلیت تنفس ، ضد باد و آب بودن را دارند برای صعود بسیار ایده آل می باشند. پوشیدن بادگیر بدون خاصیت تنفس که موجب تعریق زیاد موقع صعود می شود ، توصیه نمی شود.

3- نوشیدنی های گرم نظیر قهوه غلیظ ، چای ، شیر نسکافه و ...کمک بزرگی برای جلوگیری از هایپوترمی است. شخص مبتلا به هایپوترمی نباید از مشروبات الکلی استفاده کند. لازم به ذکر است که نباید دمای نوشیدنی از دمای بدن خیلی بیشتر باشد .زیرا با خوردن یک نوشیدنی داغ ، مغز به رگهای سطح پوست بدن فرمان می فرستد وسبب گشاد شدن آنها می شود که این امر تنها موجب اتلاف بیشتر دما از سطح بدن می باشد.

4- اگر لباسهای شما بر اثر برف یا باران یا به هر علت دیگر خیس شد سعی کنید آنها را عوض کنید. در ضمن اولین کار هنگام وارد شدن به پناهگاه یا چادر می تواند عوض کردن لباسهای زیر ، وپوشیدن لباس نخی خشک باشد.

5- با مصرف غذاهای گرم وانرژی زا و استراحت انرژی گرمایی از دست رفته را مجددا تامین کنید.

6- داشتن یک روحیه قوی ونباختن خویش در هنگام شرایط بحرانی ، دیگر نیازی به یاد آوری ندارد.

ادم ریوی و بیماری حاد کوهستان

به دلیل تشابه علائم ادم ریوی با بیماری حاد کوهستان، که در نتیجه صعود سریع اتفاق می‌افتد، در مراحل اولیه این دو با هم اشتباه می‌شوند. علائم بیماری حاد کوهستان عبارت است از سردرد، بی اشتهایی، حالت تهوع، احساس بیماری، اسهال. سایر علائم آن بسیار شبیه علائم ادم ریوی است؛ نظیر اضطراب، تنگی نفس، تند شدن ضربان قلب و سرفه که علائم مذکور تشخیص اولیه مشکلات ناشی از صعود به ارتفاعات را میسر می‌سازد. در صورت عدم توجه به علائم فوق، علائم شدیدتری بروز خواهد کرد و زمانی که شخص به خستگی وافر ناشی از بیماری برسد، کلیه علائم ذکر شده به بدترین وجه ظاهر خواهد شد و در نهایت منجر به خس خس سینه و خروج مایعی صورتی رنگ از ریه می‌شود. در این مرحله مصدوم به طور جدی در خطر است و احتمال کلاپس ریوی و مرگ قریب‌الوقوع خواهد داشت. به منظور جلوگیری از مشکلات فوق با یک برنامه معقول هم‌هوایی می‌توان با این بیماری مقابله کرد. به این ترتیب که در ارتفاعات 2000 متر، روزی 300 متر و در ارتفاعات 4500 متر به بالا، روزی 150 متر صعود کافی خواهد بود. در صورتی می‌توانید مطابق برنامه پیشنهاد شده صعود کنید که با هیچ یک از مشکلات مذکور مواجه نشده باشید. در صورت مشاهده هر یک از علائم فوق باید فرود آیید. سه روز استراحت از اهمیت بسزایی برخوردار است. بهتر است که پایین‌تر از نقطه صعود به استراحت بپردازید. برخی کوهنوردان زمینه ابتلا به بیماری حاد کوهستان را دارند. تجویز داروی دیاموکس در طول مدت صعود به ارتفاعات بالای 2000 متر می‌تواند علائم مرضی را کاهش دهد. باید توجه داشت که رفع علائم مرضی نشان دهنده هم‌هوایی سریع شما نیست، بلکه فقط احساس بهبودب موقتی است. کوهنوردانی که مبتلا به ادم ریوی می‌شوند در معرض خطر حملات بعدی به هنگام صعود هستند که با تجویز داروی نایفیدیپین احتمال وقوع علائم کاهش پیدا می‌کند.

درمان ادم ریوی، فرود اضطراری و اکسیژن درمانی است. در چنین مواقعی می‌توان با استفاده از کیسه گامو، حالت صعود مصنوعی را به وجود آورد. به این ترتیب که مصدوم را در کیسه قرار می‌دهند و با استفاده از پمپ باد فشار هوای داخل کیسه و اطراف مصدوم را افزایش می‌دهند. افزایش فشار سبب ایجاد تعادل 330 متر می‌شود. ولی باید توجه داشت که کیسه باید به عنوان وسیله کمکی در انتقال مصدوم استفاده  شود نه به عنوان راه چاره. از آنجایی که این کیسه نسبتاً سنگین است و به کندی حرکت می‌کند، استفاده از آن نیاز به مهارت و تجربه کافی دارد. نایفیدیپین داروی انتخابی در درمان ادم ریوی است. پیشگام استفاده از آن پروفسور اوسوالد اولز است که با مسنر همنورد بوده است.

مکانیسم اثر این دارو به گونه‌ای است که از افزایش فشار خون ریوی جلوگیری می‌کند. زمانی که فشار خون در ریه‌ها بسیار بالا می‌رود، مایعی از عروق خونی به بیرون تراوش می‌کند که همان مایع صورتی رنگ کف‌آلود است. در چنین مواقعی کپسول را سریعاً داخل دهان مصدوم می‌گذارند تا با فشار دندان روی آن پاره شده و محتویات آن زیر زبان جاری شود. بدین ترتیب سریعاً جذب جریان خون می‌شود و نجات‌بخش خواهد بود. در صورت نیاز می‌توان دارو را تکرار کرد. مورد استفاده دیگر این دارو پیشگیری از بروز مجدد ادم ریوی در افرادی است که قبلاً به این بیماری مبتلا شده‌اند.

چنانچه تصور می‌کنید دارو برای شما مؤثر است، رژیم درمانی به شرح زیر است:

1-  بیماری حاد کوهستان، 250 میلی گرم دیاموکس یکبار در روز (از انواع طویل الاثر)

2-  ادم ریوی، 20 میلی گرم نایفیدیپین سه بار در روز

کوهنوردانی که مبتلا به ادم ریوی می‌شوند در حد بسیار ناچیزی قادر به هم‌هوایی هستند. این مسئله محققان را بر آن داشت تا افرادی را که در معرض خطر هستند شناسایی کنند و آگاه سازند.

پروفسور ریچالت و همکارانش تست ورزشی را ابداع کرده‌اند که در آن شرایط ارتفاعات شبیه‌سازی شده است و واکنش افراد نسبت به وسیله تنفس هوایی که اکسیژن آن کاهش می‌یابد بررسی می‌شود. بدین وسیله می‌توانند معین کنند که کدام دسته از افراد به درجات خفیف، متوسط و شدید بیماری حاد کوهستان مبتلا خواهند شد. این مسئله در مورد ادم ریوی صدق نمی‌کند اما پروفسور ریچالت شدیداً نگرانی کسانی است که به تست پاسخ مثبت داده‌اند به میزان زیادی در معرض ابتلا به ادم ریوی هستند و به آنها توصیه کرده است که به ارتفاعات نروند. علی رغم توصیه توصیه وی سه نفر صعود کردند و هر سه بعلت عدم ریوی جان سپردند.

در تحقیقی که ما (نگارندگان مقاله) با همکاری گروهی بلژیکی انجام دادیم، مشخص شد که افراد مبتلا بهادم ریوی در محیط شبیه‌سازی فشار خون ریوی بالاتری نسبت به کوهنوردان سالم دارند. علی رغم نتایج ارائه شده تست قابل اطمینانی که بتواند افراد در خطر را معین کند ابداع نشده است. ما آزمونی مشابه آزمون یادشده ابدااع کرده و آن را در مورد گروهی از کوهنوردان که به ارتفاعات صعود کرده‌اند بکار گرفته‌ایم. با وارد کردن افراد داوطلب به استنشاق هوای کم اکسیژن پاسخ فیزیولوژیک را مورد بررسی قرار دادیم. این دارو که مشابه نایفیدیپین می‌باشد، بخاطر کنترل فشار خون در عروق ریوی که در واقع جواب فیزیولوژیک به صعود به ارتفاعات بوده و افزایش بیش از حد آن موجب بروز ادم ریوی می‌گردد، بسیار امیدوار کننده است.