استان چهارمحال و بختیاری در بخش مرکزی فلات
ایران و رشته کوههای زاگرس بین کوههای غرب و پیشکوههای داخلی و استان اصفهان واقع شده است این استان از شمال و مشرق به استان اصفهان و از جنوب به استان کهکیلویه و بویر احمد از غرب به استان خوزستان و از شمال غرب به استان لرستان محدود است و با توجه به مساحت 16533 کیلومتری این استان معادل 1% مساحت کل کشور را داراست این استان در تقسیمات کشوری سال 1316شمسی که ایران به ده استان تقسیم شد و چهار محال بختیاری از توابع استان اصفهان یا استان دهم قرار گرفت در سال 1337 فرمانداری کل بختیاری و چهارمحال و در سال1352استان چهار محال و بختیاری تشکیل شد. استان از دو منطقه فرهنگی متمایز شامل چهار محال لار - کیار میزدج- گندمان و بختیاری که شهرستانها و مناطق با گویش لری بختیاری و ایلات و طوایف مربوطه را شامل می شود تشکیل شده است .
سابقه تاریخی سکونت در استان:
سابقه زندگی در این استان به دوره های پیش از تاریخ ، یعنی هزاره ی ششم قبل از میلاد ، میرسد در این زمان مردم برای یافتن غذا و شکار حیوانات وحشی از نقطه ای به نقطه دیگر می رفتند و از غار ها به عنوان سکونت گاههایی موقت استفاده می کردتد مهاجران آریایی ، از 3000 سال قبل ، این منطقه را نیز مانند سایر مناطق ایران به اشغال خود در آوردند در دوره قبل از اسلام ، این منطقه اهمیت ارتباطی بیش تری داشت اما در دوره ساسانیان با توجه به اهمیت فعالیتهای کشاورزی یکجانشینی در منطقه افزایش یافت. در قرون اولیه هجرت با مهاجرت ترکان کوچ نشینی در این سرزمین به شدت رونق یافت و به تدریج بر قدرت روسای ایلها افزوده شد و زندگی عشایری در منطقه ، که از دوره ی صفویه به بعد سرزمین لر بختیاری نامیده می شد رونق به سزایی یافت.
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و پنجم دی ۱۳۸۶ ساعت 22:56 توسط امین
|