ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
برای صعود به قله باید به روستاهای صومعه و عیش آباد که در دو طرف رودخانه میرآباد قرار دارد رسید این دو روستا به فاصله 15 کیلومتری از شمال نیشابور قرار دارد. از نیشابور به مدت 20 دقیقه می توان به این روستاها رسید.
پس از رسیدن به این روستاها در امتداد راهی که به رودخانه می رسد و سپس در خلاف مسیر رودخانه ادامه مسیر می دهیم.پس از 5/2 ساعت راهپیمایی به منطقه ای به نام کمر کندول می رسیم که خاک های این منطقه از نوع کنگلومرا است و مسیرهایی با درجه سختی 9/5 وجود دارد پس از 5 دقیقه ادامه مسیر به دوراهی ای می رسیم که اسم آن دوراهی کتل است . این دوراهی از سمت چپ رودخانه جدا شده است. تا این دوراهی را می توان جهت تسریع برنامه و ذخیره انرژی با نیسان پیمود.
بعد از 5/1 ساعت پیاده روی در دره کتل به باغی که در دامنه های راس قرار دارد می رسیم. با پر کردن ظرف های آب مسیر کتل را که همچون ماری بر روی کوه قرار گرفته ادامه می دهیم بعد از حدود 40 دقیقه به روی یال میرسیم از این نقطه پناهگاه دو شهید دیده می شود ( در هوای صاف) بعد از طی مسیری پر افت و خیز به چشمه نهه می رسیم که در صعود های زمستانی می تواند به عنوان کمپ اول کوهنوردان باشدبا ادامه مسیر به زرشک زار می رسیم و پس از سوار شدن روی یال منتهی به پناهگاه ، پس از 20 دقیقه به پناهگاه دو شهید می رسیم..
این پناهگاه با ارتفاع 2445ئمتر و گنجایش 15 نفر در مسیر قله بینالود و در دامنه کوه زرگران قرار گرفته است .این پناهگاه در سال 1370 به تلاش هیئت کوهنوردی نیشابور و مساعدت هیئت استان ساخته شده است. زنده یاد سعید امینی ثانی مربی ارزنده نیشابور تلاش بسیاری و نقش ارزنده ای در ساخت این پناهگاه ایفا نموده است
بدلیل آب و هوای خوش و معتدل ،منطقه از پوشش گیاهی مناسبی برخوردار است مانند گیاهان خودرویی که در منطقه وجود دارند از قبیل گون، ریواس ، آویشن ، زرشک کوهی، تمشک دم گاو ، زیره کوهی ، گلپر، و موسیر. بدلیلوجود همین تنوع گیاهی در منطقه و وجود منطقه شکار ممنوع در نیشابور، منطقه دارای پوشش جانوری مناسبی نیز هست حیواناتی مانند قوچ،میش،عقاب،پلنگ،گرگ،شغال،روباه،
بینالود
ارتفاع:3220
موقعیت جغرافیایی: 36°_25'_604''N58°_50'_867''_E
وجه تسمیه
بینالود به معنی کوهی است که بین دو دشت قرار گرفته و آنها را از هم جدا کرده که این دو دشت یکی دشت مشهد و دیگری دشت نیشابور است.افراد محلی به آن بینالوت یا بنلی نیز می گویند