وبلاگ کوهنوردی نیشابور و نیشابوری ها

<--به اولین وبلاگ ورزشی نیشابور و جامع ترین باکس اطلاعاتی کوهنوردی نیشابور خوش آمدید-->

وبلاگ کوهنوردی نیشابور و نیشابوری ها

<--به اولین وبلاگ ورزشی نیشابور و جامع ترین باکس اطلاعاتی کوهنوردی نیشابور خوش آمدید-->

کلمات قراردادی سنگنوردان کوهستان

 

این هم کلمات قراردادی ای که بین سنگنوردان کوهستان استفاده میشه .

توجه داشته باشید که این فرامین باید با صدایی بلند و قابل فهم بیان بشوند.


حمایت آماده : این گزاره را حمایت چی می گوید. بعد از گفتن آن صعود کننده می تواند صعود خود را

 آغاز کند.

 

جمع کن: منظور از این اصطلاح‘ جمع کردن اضافه طناب است تا نفر بعد بتواند صعود را آغاز کند.

 

حمایت : منظور این است که صعود میکنم. این واژه هشداری به حمایت چی به منظور مراقب بودن

 در حمایت نفر صعود کننده است.

 

صعود کن : این واژه را نیز حمایت چی به زبان می آورد. منظور این است که مراقب هستم‘ میتوانید

 شروع به صعود کنید.

 

صعود می کنم : صعودکننده با این کلمه می گوید آماده صعود هستم و حمایت چی باید طناب را جمع

کند.

 

سنگ‘سنگ... : منظور این اصطلاح‘ ریزش سنگ از بالاست. با گفتن آن می توان نفرات پایین تر

 را آگاه ساخت. این کلمه از اصطلاحات عمومی کوهنوردی است.

 

حمایت آزاد : منظور این است که صعود کننده یا فرود رونده به جای امنی رسیده است و اکنون

حمایت چی می تواند به کار حمایت خاتمه دهد.

 

فیکس : نفر صعود کننده با این واژه می فهماند که حمایت چی در وضعیت دشوار یا خطرناکی قرار

دارم‘پس طناب را محکم کن. در این صورت حمایت چی مانع آونگ ( پاندول) شدن و یا سقوط صعود

 کننده می شود. صعود کننده بعد از محکم شدن طناب می تواند دست ها را از گیره رها کند و

استراحت نماید

 

شل کن : با این واژه صعود کننده به حمایت چی می فهماند "کمی طناب بده"

روشن ضمیر ،لطفی

                                        

 

 

                               سمت راست خانم روشن ضمیر و سمت چپ خانم لطفی دو نفر از اعضای خوب کوهسار

 

                    

ایوب امین الرعایا

                              

 

 

                                                     ایوب امین الرعایا رئیس هیئت کوهنوردی نیشابور

                    

                    

آویشن ماورای خزری

                          

                       

آویشن ماورای خزریThymus transcaspicus

تیره نعناعیان : Lamiaceae      

                                                             

خصوصیات گیاهشناسی:
گیاهی بوته ای با انشعابات بالشتکی کم پشت به ارتفاع تا 25 سانتی متر، شاخه ها در بن چوبی، همگی باریک، شاخه های گلدار به طول 5 تا 10 سانتی متر تقریبا راست و باریک، برگها همگی تقریبا هم اندازه به طول 8 تا 12 و به عرض 3تا 6 میلی متر با دمبرگی به طول 1 تا 2 میلی متر، بیضوی تخم مرغ شکل، کرکدار تا بدون کرک با غدد چسبیده قرمز رنگ ،  رگبرگهای جانبی معمولا 2 جفت و به ندرت 3 جفت، گل آذین تقریبا سرسان‏، برگه برگی شکل و سبز رنگ، برگک به طول 1 تا 5/1 میلی متر، سرنیزه ای خطی با دمگل کوتاه، مژکدار. بریدگیهای لب بالایی تقریبا هم اندازه، بریدگیهای لب پایینی به طول 7/0 تا 2/1 میلی متر، سه گوشی، بدون سیخک، مژه دار یا بدون مژه، جام گل اغلب صورتی رنگ و به طول 6 تا 7 میلی متر.از لحاظ ظاهری شباهت بسیاری به گیاه کاکوتی (Ziziphora Clinopodioides) دارد .

خواص دارویی و مواد مصرف:
ضد نفخ، بادشکن، مقوی معده، ضد اسپاسم، خلط آور و ضد سرفه و اسانس آن خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد.

پراکندگی:
فقط در شمال شرقی ایران و جنوب ترکمنستان می روید. به خصوص در دامنه های مناطق کوهستانی سمنان، خراسان و گلستان دیده می شود.

نیازهای اکولوژیکی:
این گیاه در دامنه های رو به شمال و ارتفاعات بیش از 2000 متر رویش می کند، خاکهای هوموس دار و عمیق، رویشگاه مناسبی برای این گیاه می باشد. از آن جا که نیاز رطوبتی این گیاه نسبتا زیاد است در دامنه های رو به شرق و جنوب کمتر قابل مشاهده می باشد

سنگنوردی کوهسار و بی خبری

 

این هفته خبر جدیدی ندارم

فقط اینکه مهدی لگزیان یکی از مربی  های هیئت به عنوان مربی با تیم کوهسار  برنامه داشت

گزارش کامل این برنامه رو میتونید تو وبلاگ تیم کوهسار ببینید

www.mtkoohsar.blogsky.com

" با آرزوی روزی که بانوان نیشابور را روی دیواره علم کوه ببینیم"

محافظت از طناب

توی این قسمت می خوام در مورد محافظت از طناب مطلب تو وبلاگ بزارم چون با چشم  خودم دیدم که یکی از بچه های سنگنورد

نیشابوراصلا توجهی به طناب نداشت و خیلی راحت روش پا می گذاشت. این موارد رو من خودم تا حالا بیش از چندین بار شنیدم

که مربی ها به کار آموزان تذکر می دادند ولی هنوز هم توجهی کامل به محافظت از طناب ها نمیشه.

 

قرار دادن طناب داخل یک کیسه در بسته پارچه ای (پارچه ای که هوا از منافذ آن عبور کند) و دور از گرد و خاک و نگهداری این

کیسه در جای خشک

 

محافظت از تابش طولانی مدت نور خورشید به آن

 

قرار ندادن طناب در لبه تبز سنگ ها و خودداری از گذاشتن پا بر روی آن

 

برخورد نکردن کلنگ یاهرگونه ابزار با طناب

 

عدم شستشوی طناب با مواد شیمیایی. در صورت آلوده شدن آن به مواد روغنی آلاینده و در صورت نیاز به شستشو فقط با آب سرد

آن را بشویید و در مجاورت باد‘ در سایه دور از حرارت مستقیم قرار دهید تا کاملا خشک شود. اگر اگر محلول شستشوی اختصاصی

طناب که کارخانه سازنده توصیه نموده است موجود بود از آن استفاده نمایید.

 

طناب خود را به کسی قرض ندهید

 

برای طناب خود یک دفترچه درست کنید و کارهایی که با آن انجام داده اید را دردفترچه یادداشت کنید.


از طناب خود جز برای کوهنوردی استفاده دیگری نکنید.

 

هنگام نگهداری از طناب آن را زیر لوازم دیگر قرار ندهید.

 

قبل از استفاده از طناب ها‘ آن ها را به دقت بازبینی کنید و پس از اطمینان از سالم بودن‘ از آن ها استفاده نمایید.

 

در صورت زدگی طناب‘ حتما ضمن علامت گذاری و یا جدا کردن آن از دیگر طناب های سالم‘ دیگر کاربران را نیز با خبر سازید.

بسته به نوع استفاده و کاربری‘ هر طناب عمر مفیدی دارد که بعد از آن باید کنار گذاشته شود. نهایت این عمر 5 تا 6 سال است و

حتی اگر از طناب استفاده ای نکرده اید‘ بعد از این مدت باید آن را دور بیندازید!... 3 تا 4 سال حد اکثر زمانی است که می توان از

یک طناب استفاده کرد ( در بعضی از برنامه ها و یا صعود ها). 2سال برای استفاده منظم وهفتگی‘ 1سال برای استفاده بیش از یک

روز در هفته.

 

اگر هنگام استفاده از طناب‘ طناب خیس شد آن را باید در یک اتاق که در آن هوا جریان دارد در سایه وبدون حرارت مستقیم خشک

نمود

 

 

 

روز معلم

روز معلم رو به تمامی فعالان عرصه آموزش بخصوص مربیان خوب کوهنوردی نیشابور

تبریک می گویم

 

 

گزارش سالوک

این هم از سالوک ، دیگه نبود؟ اگه کسی قله ای داره که تیم نیشابور صعود نکرده بگه ها؟ نبود؟

جمعه ساعت 6:30 صبح افراد ثبت نام کرده در برنامه سالوک که متشکل از 6 خانم از تیم کوهسار و 24 مرد در قالب تیم نیشابور عازم بجنورد

و روستای حصار رختیان که در منطقه سالوک واقع شده ، شدند.

تیم با دودستگاه مینی بوس ساعت 10:45 به بابا امان رسیدند و بعد از حدود 25 دقیقه استراحت در بابا امان ساعت 11:20 به بجنورد

رسیدند. بعد از صرف تاهار که حدود یک ساعت طول کشید تیم به سمت روستای حصار رختیان حرکت کرد و ساعت 15:05 در محل حاضر

 بودند. بعد از پیوستن تیم سالوک بجنورد به عنوان تیم راهنما به تیم نیشابور ، همه تیم ساعت 15:50 استارت کرد و حدود ساعت 6:30 همان

روز یک تیم چند نفره موفق به صعود سالوک شدند.

دلیل آنکه چرا یک تیم چند نفره این بود که چون قله سالوک با پناهگاه فاصله چندانی نداشت و فردای آن روز هم قرار بود تیم پس از صعود قله

آق چانقو گشتی هم در منطقه بزند و همچنین تعداد زییاد افراد هم مزید بر علت شده بود تصمیم بر این شد که یک تیم چند نفره سالوک را صعود

 کنند. روز بعد (جمعه) ساعت 7:30 تیم به طرف قله آق قانقو حرکت کرد و ساعت 9:15 هم بر روی این قله ایستادند. بعد لز یک ربع استراحت

 و خوردن تنقلات ساعت 9:30 به سمت چشمه ای به نام آق چانقو حرکت کردند. ساعت 10 به چشمه رسیده و ساعت 10:50 هم به پای یکی

 از مناطق دیدنی کوههای بجنورد که یک آبشار بود رسیدند. تیم بعد از بازدید از منطقه ساعت14 به پناهگاه رسید که در این بین بارش باران نیز

 باعث شد تا بچه ها دید جدی تری به منطقه داشته باشند. در نهایت تییم ساعت 17:30 جمعه از روستای رختیان عزم بازگشت کرد. سرپرست

 این حرکت علی مختاریه بود. و نکته قابل توجه اینکه مجید نیک منش ، رضا فتحی ، سعید حاجی بیگلو و اسماعیل تقی آبادی نیز موفق به صعود

 یکی از دیئاره های منطقه سالوک شدند.

در همین جا دارد که از پذیرایی و مهمان نوازی و راهنمایی بسیار عالی تیم خوب سالوک کمال تشکر را داشته باشیم

 

اصطلاحات کوهنوردی

 

 

می خواهیم چند کلمه یا اصطلاح رو با هم بررسی کنیم و سعی کنیم که وقتی کوه می ریم هر لغتی رو سر

 

جای خودش استفاده کنیم.

 

البته این اصطلاحات مال کوهنوردیه و با لغات قرار دادی ای که بین سنگنوردها وجود داره فرق می کنه

:

 

کوه : زمینی که نسبت به پیرامون خود به طور مشخصی برجسته تر بوده و دارای دامنه های شیب داری

 

باشد.ارتفاع دقیقی برای آن تعریف نشده است ولی معمولا زمین هایی که حدود 600 متر از اطراف خود بلند

 

تر باشند را کوه می نامند

 

 

گرده : یال هایی که شیب آن ها زیاد بوده و بیش تر از منطق سنگی و صخره ای تشکیل شده باشد را گرده

 

 می نامند

 

 

صخره : سنگ های یکپارچه و بزرگ را که بتوان حد اکثر با یک طول طناب صعود نمودصخره می گویند

 

 

دیواره : دیواره یا پرتگاه به مناطقی گفته می شود که دارای سنگ های یکپارچه با شیب زیاد بوده و برای

 

صعود به آن به بیش از یک طول طناب نیاز باشد

 

 

قله : بلند ترین نقطه هر کوه را قله می نامند. ممکن است در بالای برخی از کوهها دو یا چند قله هم ارتفاع وجود داشته باشد. کوه هایی که در

 

راس آن دو یا چند قله نا هم ارتفاع وجود دارد، قله بزرگتر را قله اصلی و قله های کوتاه تر را قله های فرعی می نامند

 

 

تپه : به ارتفاعات کمتر از 600 متر نسبت به ارتفاعات مجاور تپه گفته می شود

 

 

یال : محل برخورد دو دامنه شیب دار را در بالاترین نقطه تماس یال می گویند.

 

 

خط الراس : به خط اصلی و بلندترین یال بین دو قله که محل تقسیم آب باران باشد،خط الراس گفته می شود.واژه فارسی معادل آن آب پخشان

 

است.خط الراس محل تقسیم دو حوزه آب ریز جداگانه است. در حالی که خط الراس فرعی با این که محل تقسیم آب است، اما آب های سرازیر

 

شده ازهر دو قسمت آن به یک حوزه آب ریز ریخته می شوند.

 

 

دره : محل برخورد دو دامنه شیب داردر پایین ترین نقطه تماس را دره می نامند. دره معمولا محل عبور رودخانه های دائمی یا فصلی است

 

 

خط القعر : ژرف ترین نقاط بستر یک رود خانه یا دره را خط القعر می گویند

 

 

گردنه : پایین ترین نقطه تماس بین خط الراس های دو کوه را گردنه می گویند. در دو طرف گردنه معمولا دو دره از طرفین کوه سرازیر

 

 می شوند، در نتیجه گردنه شکلی شبیه به زین اسب دارد

 

تعطیلی

این هفته هیئت استراحت داشت.

چرا من هم نمی دونم چون در جلسه ای که سال قبل در مورد نوشتن تقویم بود شرکت نکرده بودم.

البته بچه ها خونه نشین نبودند و کوه رفتند مثلا صامر و چند تا از بچه ها شیرباد رفته بودند.

جمعه ای که در راهه برنامه بجنورد .سالوک

منتظریم.